Uprawa krajobrazu

Uprawa krajobrazu, czyli ochrona, pielęgnacja i kształtowanie krajobrazu.

Ochrona krajobrazu (naturalnego)
Działanie w krajobrazie otwartym, niezabudowanym, bądź zawierającym zharmonizowane z krajobrazem elementy budowy, stosunkowo mało zmienionym przez człowieka. Działanie w krajobrazie zmienionym przez gospodarkę polega na przeciwdziałaniu procesom zagrażającym wyniszczeniem niektórych składników krajobrazu.
Ochrona krajobrazu wyraża się w przestrzeganiu zasad racjonalnego wykorzystania przez człowieka środowiska i ochrony przed zanieczyszczeniami i degradacją.
Zmierza do zachowania w stanie możliwie nie zmienionym naturalnych składników krajobrazu oraz utrzymania krajobrazu w układzie zapewniającym równowagę biologiczną.

Pielęgnowanie krajobrazu (kulturowego)
Zabiegi konieczne do zapobieżenia zmianom, które prowadzą do zaburzenia równowagi biologicznej.
Wyraża się w usuwaniu szkód powstałych w wyniku dawnej gospodarki oraz dostosowaniu obecnej gospodarki do racjonalnego postępowania gwarantującego właściwe wykorzystanie sił przyrody.


Kształtowanie krajobrazu (zdewastowanego)
Przebudowa krajobrazu (szczególnie ważna na terenach wiejskich) zmierzająca do upodobnienia go do środowiska naturalnego.
Wyraża się w podjęciu działań związanych z rekultywacją. Pamiętać należy, ze rekultywacja może przywrócić tylko niektóre elementy przyrodnicze, znacznie zmienione w stosunku do poprzednich układów.