Grzyby niedoskonałe

Jest to sztuczna jednostka systematyczna (oparta na organach rozmnażania wegetatywnego), w obrębie której brak jest stadium rozmnażania płciowego lub takowe nie zostało jeszcze stwierdzone. Ich stadia konidialne są bardzo podobne do stadiów konidialnych. Do grzybów niedoskonałych należy ok. 30 000 gatunków, głównie pasożytów i saprofitów.

Procesy płciowe nie zachodzą zupełnie (lub zachodzą wyjątkowo, np. w czasie hodowli kultury na sztucznych pożywkach), a rozmnażanie wegetatywne odbywa się prze­ważnie za pomocą konidiów. Eliminacja proce­sów płciowych u tych organizmów związana jest prawdopodobnie z ich wysoką specjalizacją i przystosowaniem do pasożytniczego trybu ży­cia.

Rozmnażanie wegetatywne pozwala na tworzenie masy zarodników mających dokład­nie takie same właściwości fizjologiczne jak osobnik rodzicielski, a więc zapewnia znalezie­nie odpowiedniego żywiciela i w rezultacie ist­nienie gatunku. Natomiast opozycyjne zjawisko rekombinacji (będącej nieodłącznym elementem pro­cesów płciowych) powoduje powstawanie zarod­ników (mejospor) o przeważnie odmiennych od osobnika rodzicielskiego właściwościach. W przypadku silnie wyspecjalizowanych organiz­mów (np. pasożytów) takie zarodniki mogą nie znaleźć odpowiedniego podłoża do rozwoju grzybni.

Konieczną dla procesu ewolucji nie­wielką liczbę nowych genotypów uzyskują albo na drodze mutacji, albo w wyni­ku tzw. cyklu paraseksualnego. Zarodniki wy­tworzone przez grzyby niedoskonałe są przeważnie konidiami powstającymi na końcach wzniesionych konidioforów (jedynie niewielka grupa jednoko­mórkowców może się rozmnażać przez pączko­wanie). Konidiofory mają bardzo różne kształty i występują pojedynczo lub grupują się w spe­cjalnych tworach opatrzonych własnymi ścian­kami zbudowanymi ze splecionych strzępek; wymienione twory nazywane są często - lecz nieściśle - owocnikami.

Rodzaje trzonków konidialnych:

1. pojedyncze
2. pęczki
3. koremium (synnema)
4. palisady
   • sporodochia (sporodochium)
   • acerwulusy (acerwulus)
   • pyknidy (pyknidium).