Nawierzchnie trawiaste są najczęściej stosowane do gier sportowych, ponieważ są łatwe do uzyskania na normalnym podłożu glebowym, a ponad to można wykorzystać z powierzchni samorzutnie zadarnionych.
Nad powierzchnią murawy trawiastej utrzymuje się umiarkowana wilgotność i temperatura oraz wyższa zawartość tlenu, a zielona barwa jest łagodna dla oczu.
Boiska do piłki nożnej wytrzymują w ciągu tygodnia zaledwie 4-8 godzin obciążenia normalną grą. Najszybciej na boisku ulega zniszczeniu strefa pola bramkowego.
Wykorzystanie nawierzchni trawiastej jest zależne od warunków atmosferycznych, dlatego w celu przedłużenia okresu użytkowania stosuje się odwadnianie, podgrzewanie wgłębne i przykrywanie folią.
Nawierzchnie gruntowe są najczęściej wykorzystywane na boiskach do gier rekreacyjnych. Są łatwe do wykonania, a ponad to mają dużą odporność użytkową.
Nawierzchnie twarde (żwirowo-tłuczniowe) są wykorzystywane na ogół do gier rozrywkowych. Powierzchniowa warstwa nawierzchni powinna być wykonana z materiałów uniemożliwiających skaleczenia takie jak żwiry i piaski (ale nie ilaste!). Nawierzchnie twarde są lepsze od gruntowych ponieważ łatwiej z nich odprowadzić nadmiar wód opadowych.
Nawierzchnie z betonowych płty chodnikowych mogą być wykorzystywane o ile beton jest dorej jakości, gładki i płaski. Koniczne jest również bardzo staranne ułożenie na odpowiedniej podsypce.
Nawierzchnei z betonu cementowego sa kosztowne, a ponad to zachodzi konieczność zachownia szczelin dyetacyjnych, które często naruszają jednolitość i gładkość poweirzchni. Wykorzystuje się je jednak do budowania niewielkich pół do mini golfa, czy torów do kręgli.
Nawierzchnie o lepszczu bitumicznym pozwalają na uzyskanie powierzchni jednolitych, bardzo gładkich i elastycznych. Są tanie i łatwe do naprawienia.
Nawierzchnie specjalne wytwarzane są z elastycznych tworzyw sztucznych i stosowane są jako dywaniki (grubości do kilkunastu milimetrów) układanych na podłożach utwardzonych. Dzięki zastosowaniu odmiennych materiałów maja różną przepuszczalnośc dla wody. Można je wylewac na podłoże lub rozkładac prefabrykowane w jednej lub wielu warstwach.
Nawierzchnie specjalne cechują się sprężystością, elastycznościa, doskonałą przyczepnością i dużą wytrzymałościa mechaniczną, dobrze tłumia hałas i można nadawać im dowolną barwę. Niestety szybko się starzeją (użytkowanie 5-8 lat), a koszt wykonania jest wyższy niż pozostałych.
Nawierzchnie te zwane sa w potocznie "tartanowymi" od nazwy Minnesota Tartan, która po raz pierwszy w 1961 roku wykonała w Polsce tego typu nawierzchnię.
Nad powierzchnią murawy trawiastej utrzymuje się umiarkowana wilgotność i temperatura oraz wyższa zawartość tlenu, a zielona barwa jest łagodna dla oczu.
Boiska do piłki nożnej wytrzymują w ciągu tygodnia zaledwie 4-8 godzin obciążenia normalną grą. Najszybciej na boisku ulega zniszczeniu strefa pola bramkowego.
Wykorzystanie nawierzchni trawiastej jest zależne od warunków atmosferycznych, dlatego w celu przedłużenia okresu użytkowania stosuje się odwadnianie, podgrzewanie wgłębne i przykrywanie folią.
Nawierzchnie gruntowe są najczęściej wykorzystywane na boiskach do gier rekreacyjnych. Są łatwe do wykonania, a ponad to mają dużą odporność użytkową.
Nawierzchnie twarde (żwirowo-tłuczniowe) są wykorzystywane na ogół do gier rozrywkowych. Powierzchniowa warstwa nawierzchni powinna być wykonana z materiałów uniemożliwiających skaleczenia takie jak żwiry i piaski (ale nie ilaste!). Nawierzchnie twarde są lepsze od gruntowych ponieważ łatwiej z nich odprowadzić nadmiar wód opadowych.
Nawierzchnie z betonowych płty chodnikowych mogą być wykorzystywane o ile beton jest dorej jakości, gładki i płaski. Koniczne jest również bardzo staranne ułożenie na odpowiedniej podsypce.
Nawierzchnei z betonu cementowego sa kosztowne, a ponad to zachodzi konieczność zachownia szczelin dyetacyjnych, które często naruszają jednolitość i gładkość poweirzchni. Wykorzystuje się je jednak do budowania niewielkich pół do mini golfa, czy torów do kręgli.
Nawierzchnie o lepszczu bitumicznym pozwalają na uzyskanie powierzchni jednolitych, bardzo gładkich i elastycznych. Są tanie i łatwe do naprawienia.
Nawierzchnie specjalne wytwarzane są z elastycznych tworzyw sztucznych i stosowane są jako dywaniki (grubości do kilkunastu milimetrów) układanych na podłożach utwardzonych. Dzięki zastosowaniu odmiennych materiałów maja różną przepuszczalnośc dla wody. Można je wylewac na podłoże lub rozkładac prefabrykowane w jednej lub wielu warstwach.
Nawierzchnie specjalne cechują się sprężystością, elastycznościa, doskonałą przyczepnością i dużą wytrzymałościa mechaniczną, dobrze tłumia hałas i można nadawać im dowolną barwę. Niestety szybko się starzeją (użytkowanie 5-8 lat), a koszt wykonania jest wyższy niż pozostałych.
Nawierzchnie te zwane sa w potocznie "tartanowymi" od nazwy Minnesota Tartan, która po raz pierwszy w 1961 roku wykonała w Polsce tego typu nawierzchnię.
